Biograficzna mapa życia jako sposób odnalezienia drogi do siebie i do innych : andragogiczne konteksty

Podczas życiowej wędrówki niejeden raz zadajemy sobie pytania egzystencjalne: Kim jestem? W jakim punkcie życia się znajduję? Czego dokonałam/dokonałem? Gdzie byłam/byłem? Dokąd zmierzam? Każdy z nas krocząc, wędrując, przenosząc się z miejsca na miejsce, od związku do związku, jest zawsze wielką indywidualnością. Wszak „nie ma dwóch jednostek, które by obrały ten sam kurs i uczestniczyłyby dokładnie w takich samych wspólnotowych praktykach, czy które uczestniczyłyby w podobnych spotkaniach (włączając w to spotkanie komunikacyjne) ze światem” […]. W tym miejscu zbliżyłam się do punktu, gdzie czas najwyższy wyjaśnić cel mojego artykułu. A jest nim ukazanie, jak niezwykłą rolę i znaczenie w odnajdywaniu siebie i innych może spełniać tworzenie biograficznej mapy życia. Celem moim jest również ukazanie z tej perspektywy wielorakich wymiarów i kontekstów andragogicznych. W moim rozumieniu biograficzna mapa życia to meandry ludzkiego życia przedstawione przy pomocy artystycznych środków wyrazu. To ludzkie losy przedstawione za pomocą metafory, która przyjmować może najbardziej zaskakujące formy […].