Gespräch als die Fleischwerdung des Wortes: Unterwegs zum (un)möglichen Verstehen

W centrum filozoficznej hermeneutyki Gadamera znajduje się doświadczenie rozmowy, której decydującym elementem jest otwarcie się na Drugiego i słuchanie go. Rozmowa wokół tego, co domaga się rozumienia, dzieje się w horyzoncie pytania i odpowiedzi oraz przemienia się razem z partnerami rozmowy. Rozmowa hermeneutyczna, rozumiana jako perychoreza, uświadamia nam, że rozmowa jest sztuką życia i jej istotnym elementem jest hermeneutyczna gościnność. Wiele cennych intuicji dotyczących rozmowy hermeneutycznej znajdujemy u Platona i w „Wigilii” Schleiermachera. W poszukiwaniu odpowiedniego słowa, które miałoby dotrzeć do naszego rozmówcy, doświadczamy nieuchronności śmierci. Ona pozostaje brutalną cezurą, która jednocześnie przerywa rozmowę. Horyzont śmierci jest horyzontem rozmowy hermeneutycznej.

In the center of Gadamer's philosophical hermeneutics is the experience of aconversation. Its decisive element is opening and listening to the Other. A conversation focused on what needs to be understood is happening in the dialectics of question and answer, and is transformed along with the partners of the conversation. A hermeneutic conversation can be understood as perichoresis. It makes us realize that conversation is the art of living and hermeneutic hospitality is its essential element. We find numerous valuable intuitions concerning the hermeneutic conversation in Plato's works and in Schleiermacher's “Christmas Eve: Dialogue on the Incarnation”. Searching for a proper word that could reach our interlocutor, we experience the inevitability of death. It remains a brutal dividing line that, at the same time, breaks the conversation. The horizon of death is the horizon of the hermeneutic conversation.