Wojna i doktryna wojenna w myśli wojskowej lat 1921-1939

Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 r. i zakończenie wojny o granice w 1921 r. stawiało przed kierownictwem państwa i wojska dziejowe zadania odbudowy i obrony państwa i narodu po 123 letniej niewoli. Geopolityczne położenie państwa między dwoma nieprzyjaznymi mocarstwami (Niemcy i Rosja) stwarzały dodatkowe problemy poszukiwania sojuszników z państwami o podobnych zagrożeniach co Polska. W tak skomplikowanej sytuacji problem stworzenia jednolitej doktryny obronnej niepodległości był zadaniem najważniejszym do rozwiązania przez kierownicze gremia państwa polskiego. Na opracowanie doktryny rzutowały opracowania teoretyków wojskowych, którzy w oparciu o doświadczenia głównie I wojny światowej, rozwój techniki tworzyli wizje kolejnej wojny. W przyszłym konflikcie zbrojnym o charakterze totalnym wielką rolę w rozstrzygających bitwach przypisywano lotnictwu i wojskom pancernym. Podobne poglądy prezentowali polscy teoretycy wojskowi w odniesieniu do polskiej doktryny wojennej, istnieje wiele przesłanek, iż nie została do końca ujednolicona i sprecyzowana. Okazała się w obliczu wojny przestarzała i nie odpowiadająca wymogom ówczesnego pola walki. Generalnie jej założenia, iż przyszła wojna będzie koalicyjna, manewrowa, długotrwała i totalna były słuszne. Jednak zignorowano czynnik materiałowy i techniczny przy nadmiernej preferencji czynnika moralnego polskiego żołnierza, który miał w założeniu rekompensować przewagę w technicznych broniach. Również konfrontacja potencjału wojennego Niemiec i Związku Radzieckiego z siłami zbrojnym Polski wypadła wysoce dla nas niekorzystnie a wynik wojny przy braku interwencji państw zachodnich był z góry przesądzony. Słabość militarna Polski miała swoje korzenie w ogólnym niedorozwoju gospodarczym kraju, słabo rozbudowanym przemyśle i braku środków inwestycyjnych. To rzutowało na zacofanie techniczne - również na konserwatyzm doktrynalny.

Theoretical military thought from the interwar period pointed towards the issues of war and war doctrines many times. The views of the nature of future war developed in the context of real conditions, formed after World War I. Many interpretations of war and military doctrine were developed, including their objectives. The main goal was to leave the idea of positional warfare. It has been suggested that future war would be maneuvering, coalitional and total. Among military theorists, and not only, the opinion prevailed that the effectiveness of military doctrine, and also the effectiveness of war, will depend on the organization of armed forces. This means the principles and methods to change the forms of living and material forces of the nation into national defense. The war was not anymore among the armed forces but it became the war of the nations. It was important to find ways and methods to defend the nation, using not only armed forces, but also all the areas of life of the nation. It would mainly depend on the cooperation between civilian and military authorities.