Ochrona zabytków jako ograniczenie prawa własności rzeczy zabytkowej. Uwagi na tle orzeczenia ETPC w sprawie Połomscy przeciwko Polsce z dnia 29 marca 2011 r.

Artykuł omawia zagadnienie granic dopuszczalnej ingerencji w sferę wykonywania prawa własności nieruchomości, stanowiącej rzecz zabytkową i wskazuje – w ślad za orzeczeniem ETPC deficyt polskiej regulacji w tym zakresie, polegający na braku trybu wywłaszczenia lub przymusowego wykupu takiej nieruchomości, co powoduje, że cały ciężar ochrony dobra publicznego spoczywa na właścicielu takiej rzeczy. Stan ten, zdaniem Autorki jest nie tylko sprzeczny z wskazanym w omawianym orzeczeniu ETPC Protokołem 1 do Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka, ale także konstytucyjnymi gwarancjami ochrony własności i dopuszczalnej ingerencji ustawodawczej w jej wykonywanie.

The article describes the issue of acceptable limits of interference in exercising of ownership of monuments. It indicates – following the ECHR judgment from 29 March 2011 (complaint no 33949/05) – that Polish legal order in this matter is not sufficient, because it doesn’t include procedure of expropriation (by compensation) or obligatory redemption in such situation, and it causes that all burden of historical and national heritage protection is on the owner of monument. This situation isn’t – in Author’s opinion – acceptable as contradictory to Protocol 1 to ECHR and also as unconstitutional, because it is not compliant to constitutional guarantees of ownership protection and limitating clause prescribed by art. 31 p. 1 of Constitution.