Kościół wyznający wiarę – refleksje katechetyczne na kanwie nauczania Franciszka Blachnickiego i Jana Charytańskiego

Jednym z głównych zadań katechezy jest prowadzenie do poznania wiary. Proces ten zakłada zarówno poznawanie prawd wiary, wprowadzanie w poznanie Pisma Świętego, żywej Tradycji Kościoła, Credo oraz tworzenie spójnej wizji doktrynalnej. W procesie tym ważne jest, aby nie przeciwstawiać treści doświadczeniu wiary. To właśnie jej doświadczenie czyni człowieka zdolnym do jej wyznawania. W tym aspekcie istotna jest również świadomość, że człowiek podlega procesowi dojrzewania w wierze, że nie jest ona czymś raz w pełni osiągniętym. Koniecznym w katechezie jest nie tylko doprowadzenie do wiary, ale także do dawania o niej świadectwa. Wyznanie wiary dojrzałego chrześcijanina musi być zatem zawsze powiązane ze świadectwem wiary. Te elementy składowe procesu prowadzenia do poznania wiary, zaczerpnięte z najnowszego dyrektorium katechetycznego, stanowią klucz rozważań niniejszego artykułu. Na ich podstawie, a w odniesieniu do nauczania Jana Charytańskiego oraz Franciszka Blachnickiego, ukazane zostaną następujące aspekty wiary: poznawczy wymiar wiary, doświadczenie wiary, dojrzewanie w wierze oraz świadectwo wiary.