Zarządzanie wiedzą w procesie tutoringu akademickiego

Celem niniejszego opracowania była systematyzacja ogółu wiadomości na temat roli zarządzania wiedzą w tutoringu akademickim, a także poznanie opinii uczestników Programu Tutorskiego realizowanego w ramach Laboratorium Tutorów Politechniki Białostockiej w zakresie pozyskiwania i poszerzenia wiedzy w projekcie. Metody wykorzystane w tym rozdziale to analiza bibliometryczna oraz sondaż diagnostyczny. Na potrzeby prowadzonych badań przyjęto, że zarządzanie wiedzą obejmuje cztery etapy: lokalizowanie jej zasobów, pozyskiwanie, zachowanie, stosowanie. Przeprowadzona analiza bibliometryczna przy użyciu narzędzia VOSviewer wskazała, że proces zarządzania wiedzą w tutoringu akademickim pozostawia szerokie pole badawcze, a luki istniejące w obecnym stanie wiedzy spowodowały, że autorki sformułowały następujące problemy badawcze: w jakich kierunkach następuje wymiana wiedzy w tutoringu akademickim? w jakim stopniu proces zarządzania wiedzą w tutoringu akademickim sprzyja rozwojowi tutees? jakie są najważniejsze czynniki sprzyjające oraz ograniczające dzielenie się wiedzą w procesie tutoringu akademickiego? Wyniki wyraźnie pokazują, że program odniósł sukces w zakresie wymiany i poszerzania wiedzy zarówno tutees, jak i tutorów, a także przyczynił się do poszerzenia ich kompetencji. Wymiana wiedzy następowała dwukierunkowo – od tutora do tutee, ale też od tutee do tutora. Uczestnicy określili czynniki sprzyjające dzieleniu się wiedzą w procesie tutoringu akademickiego, w tym: otwartość na nowe idee, dobre relacje, szczerość, zaufanie, bezpośredni kontakt, przyjazną atmosferę oraz wspólne zainteresowania, również w obszarze naukowym. Wskazali też bariery ograniczające dzielenie się wiedzą, między innymi brak dopasowania pomiędzy tutorem a tutee uniemożliwiający zbudowanie dobrej relacji, rozbieżność oczekiwań, a także nakład obowiązków i ograniczenia czasowe zarówno po stronie tutee, jak i tutora.