Nieznośna ciężkość kamieni – o samookaleczeniu jako technice performatywnej na podstawie zespołu Amenra

W artykule zaprezentowana została interpretacja performansu belgijskiego metalowego zespołu Amenra, w ramach którego wokalista – Collin van Eeckhout – zostaje dobrowolnie przebity hakami z zawieszonymi na nich kamieniami. Samookaleczenia dokonywane przez wokalistę mające charakter abject artu w trakcie analizy okazują się prowokacyjne, a wręcz dydaktyczne. Przy odczytywaniu tego performansu zwracam uwagę na wykorzystywaną w twórczości symbolikę odnoszącą słuchacza do kręgu kultury chrześcijańskiej, która przełożona zostaje na grunt religijności agnostycznej. Tworzy to ciekawy pod względem postsekularyzmu ciąg przekształceń. Skupiam się również na swoistej filozofii zespołu, polegającej na uzewnętrznianiu i dzieleniu się cierpieniem z innymi, oraz na tym, jak jest ona realizowana w twórczości Amenry – przez tekst, muzykę, okładki i performens.

This article presents an interpretation of a performance by the Belgian metal band Amenra, in which the vocalist, Collin van Eeckhout, voluntarily pierces himself with hooks from which stones are suspended. The self-mutilation performed by the vocalist, which carries the characteristics of abject art, proves to be not only provocative but also didactic upon analysis. In examining this performance, I focus on the symbolism used in the work, which refers the listener to the circle of Christian culture and translates into a framework of agnostic religiosity. This creates an interesting sequence of transformations in terms of post-secularism. Additionally, I explore the band’s peculiar philosophy of externalizing and sharing suffering, examining how it is conveyed in Amenra’s work through their lyrics, music, album covers, and performance.