Bernays E.L., 1923: Crystallizing Public Opinion. New York.
Fairclough N., 2005: Critical Discourse Analysis. “Marges Linguistiques” 9, 76–94
Ledingham J.A., Bruning S.D., 1998: Relationship Management in Public Relations: Dimensions of an Organization-Public Relationship. “Public Relations Review” 24, s. 55–65.
Heath R.L., 2005: Antecedents of Modern Public Relations. In: Heath R.L., ed.: Encyclopedia of Public Relations. Vol. 1. Thousand Oaks–London–New Delhi, 32–37.
Bowen S.A., 2005: Excellence Theory. In: Heath R.L., ed.: Encyclopedia of Public Relations. Vol. 1. London–New Delhi, 306–308.
Kent M.L., Taylor M., 2002: Toward a Dialogic Theory of Public Relations. “Public Relations Review” 28, 21–37.
Ronneberger F., Rühl M., 1992: Theorie der Public Relations. Ein Entwurf. Opladen.
Laube G.L., 1986: Betriebsgrössenspezifische Aspekte der Public Relations. Eine vergleichende theoretische und empirische Analyse der Public Relations in mittelständischen Unternehmungen und Grossunternehmungen. Frankfurt am Main–Bern–New York.
Coombs W.T., Holladay S.J., 2014: It’s Not Just PR: Public Relations in Society. Chichester.
Olędzki J., Tworzydło D., 2006: Wstęp. W: Olędzki J., Tworzydło D., red.: Public relations. Znaczenie społeczne i kierunki rozwoju. Warszawa, 11–14.
Grunig J.E., 2001: Two-way Symmetrical Public Relations: Past, Present, and Future. In: Heath R.L. ed.: The Handbook of Public Relations. Thousand Oaks, 11–30.
Botan C.H., Taylor M., 2004: Public Relations: State of the Field. “Journal of Communication” 54, 645–661.
Reber B.H., 2005: Accommodation: Contingency Theory. In: Heath R.L., ed.: Encyclopedia of Public Relations. Vol. 1. London–New Delhi, 1–3.
Ferguson M.A., 1984: Building Theory in Public Relations: Interorganizational Relationships as Public Relations Paradigm. Paper Presented to the Annual Conference of the Association for Education in Journalism and Mass Communication. Gainesville.
Grunig L.A., Grunig J.E., Dozier D.M., 2002: Excellent Public Relations and Effective Organizations: A Study of Communication Management in Three Countries. Mahwah.
Ledingham J.A., 2005: Relationship Management Theory. In: Heath R.L., ed.: Encyclopedia of Public Relations. Vol. 2. Thousand Oaks–London–New Delhi, 740–743.
Hallahan K., 2000: Inactive Publics: The Forgotten Publics in Public Relations. “Public Relations Review” 26, 499–515.
Lewiński D., 2004: Podręcznik inicjalny. Jak się zaczyna w Polsce wiedza o PR. „2K – Kultura i Komunikacja” 2, 44–52.
Grunig J.E, Hunt T., 1984: Managing Public Relations. New York.
Broom G.M., Casey S., Ritchey J., 1997: Toward a Concept and Theory of Organization – Public Relationships. “Journal of Public Relations Research” 9, 83–98.
Grunig J.E., 1984: Organizations, Environments, and Models of Public Relations. “Public Relations Research & Education” 1(1), 6–29.
Wojcik K., 2005: Public relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem. Warszawa.
Ledingham J.A., Bruning S.D., 2000b: Background and Current Trends in the Study of Relationship Management. In: Ledingham J.A., Bruning S.D., eds.: Public Relations as Relationship Management: A Relational Approach to the Study and Practice of Public Relations. Hillsdale, s. XI–XVII.
Ledingham J.A., 2003: Explicating Relationship Management as a General Theory of Public Relations. “Journal of Public Relations Research” 15, 181–198.
Smith R.D., 2009: Strategic Planning for Public Relations. New York–London.
Bernays E.L., 1928: Manipulating Public Opinion: The Why and The How. “American Journal of Sociology” 32, 958–971.
Verčič D., 2005: Bernays, Edward. In: Heath R.L., ed.: Encyclopedia of Public Relations. Vol. 1. London–New Delhi, 78–80.
Cancel A.E., Cameron G.T., Sallot L.M., Mitrook M.A., 1997: It Depends: A Contingency Theory of Accommodation in Public Relations. “Journal of Public Relations Research” 9, 31–63.
Ledingham J.A., Bruning S.D, 2000a: A Longitudinal Study of Organization-Public Relationships Dimensions: Defining the Role of Communication in the Practice of Relationship Management. In: Ledingham J.A., Bruning S.D., eds.: Public Relations as Relationship Management: A Relational Approach to the Study and Practice of Public Relations. Hillsdale, 55–69.
Kronhuber H., 1972: Public relations. Einführung in der Öffentlichkeitsarbeit. Wien–Köln–Graz.
Fleischer M., 2002: Teoria kultury i komunikacji. tłum. M. Jaworowski, Wrocław.
Graham P., 2008: KAD a wartości: interdyscyplinarność jako zwrot w kierunku podejścia krytycznego. W: A. Duszak A., N. Fairclough (red.): Krytyczna analiza dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej. Kraków, 33–59.
Black S., 2001: Public Relations. Kraków.
Howarth D., 2008: Dyskurs. tłum. A. Gąsior-Niemiec, Warszawa.
Rawlins B.L., Bowen S.A., 2005: Publics. In: Heath R.L., ed.: Encyclopedia of Public Relations. Vol. 2. Thousand Oaks–London–New Delhi, 718–721.
Foucault M., 1993: Nadzorować i karać: narodziny więzienia. tłum. T. Komendant, Warszawa.
Artykuł przedstawia jedną z nowszych propozycji poszukiwania ogólnej teorii public relations. Najbardziej popularne teorie ogólne public relations, tj. teoria doskonałości, teoria kontyngencji i teoria zarządzania relacjami są korpocentryczne. Zakładają one, że to organizacje "wynalazły" public relations. Jedno z najnowszych podejść bazuje na teorii interesariuszy i ukazuje, że dziedzina ta wywodzi się od grup stojących vis-a-vis organizacji, przede wszystkim aktywistów. Ponadto, szczególnie uwydatnia ono rolę etyki i władzy w procesie tworzenia i utrzymywania relacji.
