Biblijny symbol piekła w egzystencjalnym ujęciu Paula Tillicha

Artykuł stanowi przyczynek do rekonstrukcji poglądu Paula Tillicha odnośnie do symbolu piekła. Podejmuje analizę kwestii zmartwychwstania ciała, ciągłości świadomości jednostki, pośmiertnego dualizmu losów jednostek i wreszcie samej koncepcji piekła w jej doczesnym i ostatecznym, jeśli chodzi o doświadczenie jednostki, ujęciu. Tillich poprzez wprowadzenie negacji nieciągłości i ciągłości między tym, co ostateczne a tym, co doczesne, deliteralizuje poszczególne pojęcia eschatologiczne i ukazuje ich symboliczną wartość, rozświetlającą egzystencjalną sytuację jednostki w jej skończoności i wyobcowaniu, także w przekraczalnej doczesność rzeczywistości.

The article contributes to the reconstruction of Paul Tillich’s view of the symbol of hell. It analyzes such issues as the resurrection of the body, the continuity of an individual’s awareness, the postmortem dualism of individuals’ fate as well as the conception of hell in its temporal and ultimate, as far as the experience of an individual is concerned, dimension. By introducing the negation of both discontinuity and continuity between the ultimate and the temporal, Tillich deliteralizes particular eschatological notions and shows their symbolic value, which elucidates the existential situation of an individual in his or her finitude and estrangement, as well as in surpassing temporality reality.