Polskie dziedzictwo Conrada

Rozprawa niniejsza podejmując zagadnienie polskiego dziedzictwa Conrada-Korzeniowskiego koncentruje się przede wszystkim na dwóch jego wymiarach: biograficznym i ideowym. Poza obszarem bezpośredniego zainteresowania pozostaje w niej aspekt literacki wpływu tradycji polskiej na całokształt dzieła autora „Nostromo”. Celem pracy nie jest więc wskazanie i analiza szczegółowych związków prozy Conrada z literaturą polską: czy to w warstwie językowej – stylu, składni i słownictwa; czy w zakresie licznych zapożyczeń, aż do przeniesienia do własnych utworów całych fragmentów dzieł pisarzy polskich; czy wreszcie w płaszczyźnie aktualizowania i rozwijania w twórczości autora „Lorda Jima” trwale zakorzenionych w polskim piśmiennictwie sytuacji, problematyki moralnej, typów bohaterów. Wymienione elementy, jeśli funkcjonują to jedynie na marginesie poniższych rozważań. Obszar problematyki prezentowanej dysertacji zawiera się bowiem w ramach kilku wybranych zagadnień sytuowanych w sferze przekonań politycznych i ideowych, a także określonych wzorów kulturowych znajdujących swój wyraz zarówno w twórczości literackiej, jak i modelujących życiowe postawy Conrada. Wskazanie ich polskiej genealogii, określenie stopnia pokrewieństwa Conradowskiej mentalności z dystynktywnymi cechami i składnikami polskiej tożsamości narodowej, z tradycyjnymi wartościami, pojęciami oraz kategoriami wpisanymi w polską historię i kulturę, stanowi najbardziej ogólną treść podejmowanych w niniejszej rozprawie rozważań.