The image of the child in polish proverbs. How to create a better future for children

Autorka uzasadniła w artykule, że analiza zawartych w treści polskich przysłów sposobów postrzegania dziecka jest istotna pod względem naukowym i pragmatycznym (ponieważ skłania do zmian nie tylko w traktowaniu dzieci, lecz także w ujmowaniu roli systemu edukacyjnego oraz systemu zdrowia publicznego). Sprecyzowanie, kim jest dziecko, jak również podkreślenie jego specyfiki, sprzyjają rozumieniu psychiki dzieci oraz docenieniu ich wyjątkowej wrażliwości emocjonalnej i moralnej. Autorka przekonuje, że warto ukazywać szerokim kręgom społecznym, co dorośli zawdzięczają dzieciom, jak wiele się od nich uczą, a także jak dzięki nim doskonalą. Przyswojenie przez rodziców oraz nauczycieli wiedzy tego rodzaju może pomóc im zmienić w otoczeniu nieodpowiednie postawy wobec dzieci, zwłaszcza niekorzystne przyzwyczajenia językowe. Krytyczny stosunek do zawartych w przysłowiach określeń dyskredytujących dziecko – bądź do wypowiedzi rodzących ambiwalencję – wspiera przezwyciężanie stereotypowego postrzegania dziecka w wielu sytuacjach komunikacji społecznej, zarówno lokalnej, jak i globalnej. Przede wszystkim jednak w różnych środowiskach należy promować konstruktywne postrzeganie dziecka, korzystając wpierw z profesjonalnego, naukowego wyjaśnienia pojęcia „dziecko”, a następnie dopiero – z treści właściwie dobranych przysłów.

In this article the author justifies that the analysis of the ways children are perceived in Polish proverbs is significant scientifically and pragmatically since it proposes not only to change the way children are treated, but also to capture the role of the educational system and the system of public health. It becomes much easier to understand the child's psyche and appreciate its exceptional emotional and moral sensitivity once we manage to clearly define who the child is and what its specificity really is. The author argues that it is highly advisable to show to wide social circles what adults owe to children, how much they learn from them and how they self-improve thanks to children. This kind of knowledge may assist parents and teachers in the process of changing improper attitudes towards children in their surroundings, especially as regards negative linguistic habits. A critical approach towards child-discrediting terms contained in the proverbs and towards statements that evoke ambivalence, support the overcoming of stereotypes concerning child perception in many communication contexts of both local and global character. First and foremost, however, one must promote a constructive perception of children in various environments, based first on a professional and scientific definition of the term “child” and then on the content of properly selected proverbs.