Atrybucje przyczyn utraty pracy a wybór strategii zaradczych przez osoby bezrobotne

Sytuacja utraty pracy jest dla człowieka sytuacją zagrożenia wielu wartości, do których dąży lub które posiada. Dotyczy to zarówno wartości ekonomicz­nych, jak i psychologicznych oraz społecznych. Osoba, która nagle staje w obliczu utraty pracy, nie tylko traci źródło dochodu i związany z nim poziom konsumpcji. Zachwianiu, a często wywróceniu, ulega jej stabilny dotąd obraz siebie, układ relacji z innymi ludźmi, sposób funkcjonowania w społe­czeństwie itp. Zaistnienie tych zjawisk wymaga podjęcia działań na różnych polach. Człowiek znajdujący się w tak trudnym dla niego położeniu w pewnym momencie zaczyna się zastanawiać, kto jest temu winien. Można przyjąć, że poszukuje on przyczyn swojej złej sytuacji zarówno w sobie, jak i w środo­wisku zewnętrznym. Obarczanie odpowiedzialnością za utratę pracy jednej ze stron wpływa z kolei na wybór określonych strategii zaradczych, które podejmuje on w celu poradzenia sobie. Przedmiotem moich dociekań w niniejszym artykule jest związek między atrybucją przyczyn utraty pracy a wyborem strategii zaradczych przez osoby bezrobotne.