Wprowadzenie

W kulturze europejskiej muzykę uważa się za wyjątkowo bogatą sztukę i ujmuje się ją przede wszystkim w kategoriach estetycznych. Jak mówi Ernest Fischer, „Sztuka jest więc całością i zbiorem arcydzieł, treścią twórczej działalności człowieka i ingerencją w jego zewnętrzne sprawy oraz otoczenia. Jest niezbędna człowiekowi, aby mógł zrozumieć świat i to mocą zawartych w niej czarów”. Muzyka poprzez swój akustyczny charakter stale była obecna w życiu człowieka różnych kultur i epok, była i jest nadal duchową jego wartością. Kształcące oraz wychowawcze cechy muzyki stanowią znaczący potencjał pedagogiczno- artystycznych oddziaływań i mają wielkie znaczenie dla harmonijnego rozwoju osobowości, a szczególnie młodego człowieka. Katarzyna Olbrycht twierdzi, że: „Sztuka jest wyostrzonym doświadczeniem wartości przekazywanej w określonej formie, odwołującym się podobnie jak działanie pedagoga, głównie do wrażliwości na świat wartości. Wprowadza ona drugiego człowieka zwanego odbiorcą sztuki w sferę intensywnego doświadczania tych wartości, które przeżył, wybrał i wykreował artysta, tych, na które chciał »wskazać«, a także tych, które w jego działaniu »wyostrzył« czas, kultura, aktualne konteksty”. Podjęte treści w prezentowanym tomie trzecim Wartości w muzyce stanowią zarys współczesnych kierunków badań nad wartościami w muzyce.