Problem "telos" człowieczeństwa w fenomenologii Edmunda Husserla

Jednym z podstawowych problemów Husserlowskiej fenomenologii jest stosunek między człowiekiem a podmiotowością transcendentalną. Nabiera on szczególnego znaczenia na tle sporu między antropologizmem a fenomenologicznym transcendentalizmem. O ile antropologizm we wszystkich swych historycznych postaciach funkcję stanowienia fundamentu filozofii przypisuje antropologii bądź psychologii, czyli naukom traktującym o konkretnym, wewnątrzświatowym bycie, jakim jest człowiek, o tyle transcendentalizm w postaci fenomenologicznej za punkt wyjścia wszelkiego filozofowania obiera czystą, pozaświatową świadomość, przeciwstawioną człowiekowi jako części świata. Pomimo tego przeciwstawienia Husserl zawsze akcentował głęboką jedność Ja człowieczego, światowego i Ja transcendentalnego, pozaświatowego, twierdząc, że to podwojenie Ja nie oznacza dwoistości ontologicznej. (fragment tekstu)