Non-Places and the Law: A Preliminary Investigation

In the context of the significant literature on Marc Augé’s concept of non-places, including its various applications in different disciplines, and also constantly growing legal geographical analyses, it is striking that, to date, there have been no more focused discussion on non-places and the law. This paper aims to begin filling this noticeable gap. It focuses on an original presentation of Augé’s concept and distinguishes three levels of non-places: their objective, material level (e.g. the buildings of non-places); the intersubjective, social level (the specific, distinctive feel of non-places, such as anonymity and detachment); and the purely individual, subjective level (the way particular people assess a specific non-place). The paper not only argues that Augé is already sensitive to the law in his original account of non-places, but also that the law – while directly irrelevant for the subjective level – is nevertheless very important for the objective and intersubjective levels of non-places, as, ultimately, it is a co-constituting factor of these aspects of the discussed type of sites.

W kontekście obszernej literatury na temat koncepcji nie-miejsc Marca Augé, włącznie z jej wieloma aplikacjami w różnych dziedzinach, a także stale rozwijanych geograficzno-prawnych analiz, zaskakujące jest, że dotąd nie przeprowadzono bardziej skupionej dyskusji nad nie-miejscami i prawem. Celem tego artykułu jest rozpoczęcie wypełniania tej luki. Skupia się on na oryginalnym ujęciu koncepcji Augé i wyróżnia trzy poziomy nie-miejsc: ich obiektywny, materialny poziom (np. budynki nie-miejsc); intersubiektywny, społeczny poziom (specyficzna, wyróżniająca atmosfera nie-miejsc, taka jak panująca w nich anonimowość i poczucie zdystansowania), oraz wyłącznie indywidualny, subiektywny poziom (to, jak poszczególni ludzie oceniają konkretne nie-miejsce). W artykule przekonuje się nie tylko do tego, że Augé jest uwrażliwiony na prawo już w jego pierwotnym ujęciu nie-miejsc. Ponadto prawo – jakkolwiek bezpośrednio nieistotne dla subiektywnego poziomu – jest bardzo ważne dla poziomów obiektywnego i intersubiektywnego nie-miejsc, jako, ostatecznie, czynnik współkonstytuujący te aspekty komentowanego rodzaju miejsc.