Zjawisko krzywdzenia dzieci na podstawie badań gimnazjalistów

Phenomenon of child abuse is considered to be voluntary or involuntary action of an adult which has a detrimental effect on child’s health and/or his psychophysical development. The concept of child abuse syndrome includes physical, mental and emotional maltreatment and negligence of physical, medical and emotional needs and also rape and sexual abuse. The authors conducted a questionnaire survey in order to assess children mistreatment by parents, caretakers and school environment. Studies included 228 high school students aged 14– 16 out of which 44,3% were girls and 55,7% were boys. 84% of the children were brought up by full families, 13% by mothers only, and 3% by fathers only. The most common form of mistreatment of children was physical violence (20,3%), psychological violence (12,1%) and negligence (6,5%). Violence in the form of bad touch was experienced by 7,9% of girls and 0,8% of boys. High school students often suffered emotional violence from peers (22,9%), siblings (5,2%) and teachers (4,8%). Results of the surveys were discussed paying attention to sociological context and legal conditions. The need for cooperation between many organizations and sectors of public life was highlighted to prevent the phenomenon of child abuse.

Za zjawisko krzywdzenia dziecka uważa się zamierzone lub niezamierzone działanie osoby dorosłej, która wywiera szkodliwy wpływ na zdrowie dziecka i/lub jego rozwój psychofizyczny. Pojęcie zespołu dziecka krzywdzonego uwzględnia maltretowanie fizyczne, psychiczne i emocjonalne, zaniedbanie potrzeb fizycznych, leczniczych i emocjonalnych oraz gwałt i nadużycie seksualne. Autorzy przeprowadzili badanie kwestionariuszowe celem oceny zjawiska krzywdzenia dzieci przez rodziców, opiekunów oraz środowisko szkoły. Badaniami objęto 228 uczniów gimnazjum w wieku 14–16 lat. 44,3% ankietowanych to dziewczęta, a 55,7% chłopcy. W rodzinie pełnej wychowywało się 84% dzieci, przez matkę wychowywanych było 13%, a przez ojca 3% ankietowanych. Najczęstszą formą złego traktowania dzieci w rodzinie była przemoc fizyczna (20,3%), psychiczna (12,1%) oraz zaniedbanie (6,5%). Przemocy w formie złego dotyku doznało 7,9% dziewcząt oraz 0,8% chłopców. Gimnazjaliści najczęściej doznawali przemocy emocjonalnej ze strony rówieśników (22,9%), rodzeństwa (5,2%) oraz nauczycieli (4,8%). Wyniki badań przedyskutowano ze zwróceniem uwagi na kontekst socjologiczny i uwarunkowania prawne. Zwrócono uwagę na potrzebę współdziałania wielu organizacji i sektorów życia publicznego celem zapobiegania zjawisku krzywdzenia dzieci.