Zakażenia miejsca operowanego – przegląd aktualnej wiedzy, metody zapobiegania

Wstęp: Infekcje miejsca operowanego (ang. Surgical site infections – SSI) towarzyszą ludzkości od zarania dziejów. Wraz z rozwojem medycyny udało się zmniejszyć ich odsetek, jednak do dziś stanowią poważny problem, z którym mierzymy się każdego dnia. Zakażenia miejsca operowanego powodują wzrost kosztów leczenia. Dlatego też na całym świecie poszukuje się metod skutecznego zapobiegania tym powikłaniom. Materiały i metody: Celem pracy jest przedstawienie aktualnych poglądów na temat etiologii i sposobów zapobiegania infekcjom miejsca operowanego. Wyniki: Za zakażenia miejsca operowanego najczęściej odpowiadają patogeny własne chorego. Dopiero przy hospitalizacjach powyżej 5–7 dni przewagę zdobywa flora egzogenna, szpitalna. Głównie izolowanym patogenem jest Staphylococcus aureus. Rośnie odsetek szczepów metycylinoopornych – MRSA. Przedoperacyjna antybiotykoterapia przyczynia się do zmniejszania częstości infekcji miejsca operowanego w wielu procedurach chirurgicznych. Czas podania, rodzaj i dawka antybiotyku, odgrywają ważną rolę w zapobieganiu infekcjom pooperacyjnym. Również antyseptyka pola operacyjnego jest istotna. Dwa najczęściej używane składniki to: glukonian chlorheksydyny i jodpowidon. Najnowsze doniesienia wskazują na alkoholowy roztwór chlorheksydyny jako ten o wyższym stopniu skuteczności. Wnioski: W 2017 roku Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ang. Centers for Disease Control and Prevention) opublikowało wytyczne przedstawiające nowe i zaktualizowane zalecenia dotyczące zapobiegania SSI. Powinny one zostać wprowadzone do postępowania chirurgicznego w celu poprawy bezpieczeństwa pacjentów.