Podmiot zanikający – kwestia podmiotowości w psychoanalizie Jacques’a Lacana

W artykule, autor opisuje problematykę podmiotowości w psychoanalizie lacanowskiej. Kwestia ta dotyczy nie tylko istnienia samego nieświadomego i jego wpływu na świadome Ja, lecz również jego wymiaru językowego - w psychoanalizie Lacana bowiem, nieświadomość ustrukturyzowana jest jak język. Jednakże język/Symboliczne jest ograniczone. Nie możemy więc powiedzieć wszystkiego, zawsze pozostaje coś poza Symbolicznym. Jest to, oczywiście, lacanowskie Realne – rdzeń naszego bytu. Autor opisuje zatem nie tylko kwestię podmiotowości w psychoanalizie, ale również jej ewolucję oraz problem możliwości zaistnienia podmiotu poza alienacją w Symbolicznym.

In the paper, author would like to describe conceptions of the subject in Lacanian psychoanalysis. It is not only question of existence of unconscious and its influence on the conscious ego, but also problem of linguistic dimension of the unconscious. In Lacanian psychoanalysis, unconsious is structured like a language, nevertheless language/Symbolic is limited. We can’t say everything, there is always something outside the Symbolic. It is, of course, famous Lacanian Real – core of our being. Author presents not only Lacan’s view on subject, but also evolution of this topic and questions concerning subjectivity beyond alienation in Symbolic.