Decision making in choosing a network organizational structure in integrated construction projects

Recent research has shown that the increase in a number of participants of construction project elevated the cost and duration of construction. The use of integrated project delivery and the formation of a network organization structure can significantly reduce the costs, as the activities of the participants become more coherent and coordinated. The optimization of decisions is essential for the efficiency of a negotiation process, which in turn depends on the organizational structure. The article specifies three basic types of network organizational structure that can be applied in a construction project: focal (F1), dynamic (F2), multifocal (F3). In this study, a direct assessment of possible effectiveness of each of the three types of network organizational structures was carried out using a vector decision model. For each of the above-mentioned types of organizational structures, the potential effectiveness of negotiating act f0 and the total potential effectiveness F0 was calculated. The results of the study show that the most effective type of network organizational structure is the multifocal collective decisions in which a project manager has several “assistants”.

W warunkach nowoczesnej działalności gospodarczej znacznie wzrosła liczba uczestników przedsięwzięć budowlanych. Ich wzrost prowadzi do zwiększenia przepływów informacyjnych i pogorszenia komunikacji, co z kolei może skutkować wyższymi kosztami oraz dłuższym czasem realizacji budowy. Wykorzystanie nowoczesnych metod zarządzania projektami pozwala zaprojektować taką strukturę organizacyjną, dzięki której działania uczestników stają się bardziej spójne i skoordynowane, co w konsekwencji prowadzi do zmniejszenia liczby błędów i kolizji oraz zmniejsza koszt i czas realizacji projektu. Zaproponowana metoda wyboru struktury organizacyjnej oparta jest na założeniu, że członkowie zespołu największą ilość decyzje podejmują wspólnie i/lub w uzgodnieniu. Ponieważ wszyscy uczestnicy są zainteresowani efektywną realizacją całego przedsięwzięcia, większość decyzji będzie podejmowana na podstawie tych samych lub podobnych kryteriów. W artykule przeprowadzono bezpośrednią ocenę potencjalnej wydajności trzech wybranych rodzajów sieciowej struktury organizacyjnej (SSO) przy użyciu wektorowego modelu decyzyjnego. Przyjęto następujące rodzaje sieciowej struktury organizacyjnej (SSO), które mogą być stosowane przy realizacji przedsięwzięć budowlanych: focalna (F1), dynamiczna (F2), multyfokalna (F3). Wykonanie oceny potencjalnej wydajności SSO pozwala na wskazanie optymalnej struktury organizacyjnej. Kryterium optymalności reprezentuje maksymalną efektywność wykorzystania łączy informacyjnych między uczestnikami przedsięwzięcia. Dla każdego z analizowanych rodzajów SSO obliczono potencjalną skuteczność aktu negocjacyjnego f0 i całkowitą potencjalną efektywność F0. Wyniki badań teoretycznych i obliczeń empirycznych pokazują, że najefektywniejszym rodzajem sieciowej struktury organizacyjnej SSO jest sieć multyfokalna, w której kierownik projektu ma kilku asystentów. Dalsze badania skoncentrują się na praktycznej weryfikacji proponowanego modelu na rzeczywistych strukturach zarządzania przedsięwzięciami budowlanymi.