Deuterokatechumenalna katecheza młodzieży w ujęciu sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego

Artykuł jest próbą ukazania deuterokatechumenalnej koncepcji katechezy młodzieżowej w ujęciu sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. Ta oryginalna i rodzima propozycja kerygmatycznej odnowy katechezy jest cennym wkładem w rozwój pedagogiki katolickiej w Polsce. Ze względu na ścisły związek z ideałami soborowej deklaracji o wychowaniu chrześcijańskim, jednocześnie realizuje dzieło inicjacji, wychowania i nauczania, a skupiając się na spotkaniu z Bogiem i człowiekiem w Biblii i sakramentach Kościoła, jest głęboko związana z parafią i jej życiem liturgicznym. Posiada wszystkie cechy pojęcia rozumianego jako systemowe uporządkowanie poznania rzeczywistości edukacyjnej, czyli nieustannej pedagogiki wiary – Pedagogiki Nowego Człowieka. Program edukacyjny składa się z formuły Światło-Życie (światło prawdy do urzeczywistnienia), metody piętnastodniowych rekolekcji empirycznych i edukacyjnych oraz propozycji katechezy jako ciągłej pedagogiki wiary, która jednocześnie pełni zadanie inicjacji, wychowania i nauczania, przy jednoczesnym zapewnieniu jedności treści i sposobu jej przekazywania. W Ruchu Światło-Życie przejście od formacji podstawowej do diakonii ewangelizacji jest przejściem od kandydatury do członkostwa w żywej wspólnocie Kościoła. Katecheza młodzieżowa wg ks. Blachnicki to system formacji deuterokatechumenalnej, czyli procesu obejmującego etapy lub okresy, które mają doprowadzić katechumena do pełnego spotkania z tajemnicą Chrystusa w życiu wspólnoty. Ten rodzaj deuterokatechumenalnej inspiracji dla katechezy nie oznacza ślepego naśladowania katechumenatu, ale wymaga przyjęcia własnego stylu i dynamizmu formacyjnego.