Homilia z udziałem dzieci

Artykuł przedstawia zagadnienie dialogu w homilii z udziałem dzieci. Na płaszczyźnie homiletyki fundamentalnej zdecydowanie podkreśla liturgiczną naturę homilii i jej organiczny związek z celebrowaną liturgią. W nawiązaniu do etymologii źródłosłowu greckiego przedstawia homilię jako dialog Boga ze zgromadzeniem liturgicznym, który prowadzi homilista. W ten sposób wskazuje, że jest ona raczej dynamicznym wydarzeniem niż statycznym pouczeniem. Dialog jest jej fundamentalną zasadą wewnętrzną. Opisane zostały więc dwa rodzaje dialogu homilijnego między przepowiadającym i słuchaczami – wirtualny i realny z licznymi sposobami ich realizacji. Celem homilii z udziałem dzieci jest ostatecznie wprowadzenie ich do dialogu z Jezusem w liturgii, w rzeczywistość zbawczą, nie zaś zabawienie poprzez różne metody aktywizujące. Treścią zaś dialogu homilijnego mogą być sprawy i przeżycia dziecięce, ale zawsze dostatecznie wyraźnie musi wybrzmieć treść orędzia zbawczego.

The article presents a dialogue in a homily with children. On the level of fundamental homiletics, it strongly emphasizes the liturgical nature of the homily and its organic relationship with the celebrated liturgy. In reference to the etymology of the Greek rootline, it presents a homily as God’s dialogue with the liturgical assembly is led by a homilist. In this way, he indicates that it is rather a dynamic event than a static instruction. The dialogue is its fundamental internal principle. Thus, two kinds of homily dialogue between the homilist and the listeners have been described – virtual and real with numerous ways of implementing them. The goal of a homily with children is ultimately introducing them into a dialogue with Jesus in the liturgy and into a salvific reality, not by entertaining them through various activating methods. The content of the homily dialogue may be children’s matters and experiences but the content of the message of salvation must always be clearly visible.