SGRT – adaptacja technologii w warunkach klinicznych

W ostatnich latach SGRT (Surface Guided Radiation Therapy), czyli Radioterapia Sterowana Obrazem Powierzchni Pacjenta, bardzo zyskała na popularności na całym świecie [1], w tym także w Polsce. Swoją rosnącą popularność technologia ta zawdzięcza zdecydowaną poprawą dokładności leczenia, potencjałem do skrócenia czasu procedur czy minimalizacją dawki promieniowania jonizującego pochodzącego z weryfikacji obrazowej. Systemy SGRT stanowią doskonałe uzupełnienie klasycznej radioterapii IGRT (Image Guided Radiation Therapy), czyli Radioterapii Sterowanej Obrazem [2]. Dzięki dostarczaniu informacji o pozycji pacjenta w czasie rzeczywistym oraz standaryzacji procedur, SGRT znacząco wpływa na jakość i bezpieczeństwo radioterapii. Na rynku obecnych jest kilka rozwiązań SGRT. Zazwyczaj wykorzystują one światło strukturalne, systemy stereowizji lub skanery laserowe do obrazowania powierzchni pacjenta z wysoką rozdzielczością przestrzenną. W wielu ośrodkach SGRT jest stosowana u wszystkich pacjentów, przy każdej frakcji [3]. Takie podejście stwarza konieczność wypracowania procedur dostosowanych do najnowszych wytycznych oraz realiów ośrodka.