Grzech jako niewierność powołaniu Bożemu w nauczaniu Josepha Ratzingera/Benedykta XVI

Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boże, może odejść od swego Pierwowzoru. Na wezwanie Boże zawarte w sumieniu ma możliwość odpowiedzenia „nie”. Przekreślając finalizm swego życia człowiek wchodzi na drogę destrukcji i zła moralnego. Był tego w pełni świadomy Joseph Ratzinger/Benedykt XVI, dlatego refleksja nad grzechem była nieustannie obecna w jego nauczaniu. Papież ukazuje grzech jako zerwanie więzi z Bogiem, pomniejszenie grzesznika oraz jako naruszenie prawidłowych relacji międzyludzkich. Wszystkie konsekwencje grzechu czynią człowieka nieszczęśliwym, a tym samym automatycznie przekreślają jego szczerą realizację powołania do relacyjnej miłości i świętości Wskazując na zgubne dla człowieka skutki grzechu, Benedykt XVI domaga się nie tylko przyznania do zła, ale i odejścia od niego.

Man, created in the image and likeness of God, can depart from his Origin. He has the opportunity to answer “no” to God’s call contained in his conscience. By crossing out the finality of his life, man enters the path of destruction and moral evil. Joseph Ratzinger/Benedict XVI was fully aware of this, so reflection on sin was constantly present in his teaching. The Pope portrays sin as a rupture of the relationship with God, a diminution of the sinner and as a violation of proper human relations. All the consequences of sin make man unhappy, and thus automatically derail his sincere realization of his vocation to relational love and holiness Pointing out the disastrous consequences of sin for man, Benedict XVI demands not only an admission of evil, but also a departure from it.