Portfele klasyczne, fundamentalne i zdywersyfikowane poziomo - analiza porównawcza

Classical diversification theory is connected with portfolio analysis and concerns decreasing portfolio risk by increasing the number of stocks in portfolio. This kind of diversification is called vertical diversification. Portfolio analysis is long-term investment strategy, so the set of stocks used to construct portfolio should be selected using this assumption. We propose a different type of diversification, that is horizontal diversification. In the article the authors constructed portfolios using an idea of Markowitz model. The set of stocks used to construct portfolios was selected using three types of linear ranking methods. Moreover, the fundamental portfolios were constructed. Empirical studies were conducted using datasets from Warsaw Stock Exchange for the period of 2000-2002. The methods were compared and the best of them were selected.

Klasyczna teoria dywersyfikacji ryzyka jest związana z analizą portfelową i dotyczy zmniejszenia ryzyka portfela wskutek zwiększania liczby akcji w portfelu. Ten rodzaj dywersyfikacji nazywamy dywersyfikacją pionową. Wychodząc z założenia, że analiza portfelowa jest techniką inweslowan.a długookresowego wyprowadzamy tezę, że zbiór spółek do budowy portfela powinien zostać stworzony w sposób uwzględniający to założenie. W efekcie proponujemy inny rodzaj dywersyfikacji ryzyka, który nazywamy dywersyfikacją poziomą. W artykule, wykorzystując bazę danych uwzględniającą fundamentalne kryteria, za które Przyjęto kondycję ekonomiczno-finansową spółki, zbudowano portfele na bazie trzech wybranych metod porządkowania liniowego, korzystając z modelu Markowitza do określenia ich struktury. Ponadto zbudowano portfele fundamentalne. Na postawie badania empirycznego dla Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie za lata 2000-2002 została podjęta próba porównania i wskazania najlepszych metod w tym zakresie.